دماوند

اين عكس را حدودأ دو سال و نيم پيش گرفتم. هر وقت كه به آن نگاه می كنم حس عجيبی به من ميدهد. نمی دانم چطور می توانم آن حس را توصيف كنم. آرامش، سكوت، رهايی... فكر می كنم خيلی از حس هايی را كه هر كس نسبت به عكسهای خودش دارد، بر می گردد به شرايط و حال و هوايی كه در موقع گرفتن آن عكس داشته. برای همين است كه آرزو می كنم ای كاش می شد در عكاسی از طبيعت، از هوای محيط نيز عكس گرفت تا هر بيننده ای بتواند آن لحظه را به خوبی حس كند.